Een bevlieging van huishoudelijke aard
Moe komt manlief uit zijn werk. Hij kijkt zuchtend om zich heen. "Echt huishoudelijk aangelegd ben je niet, schat", zegt hij voor de zoveelste keer. Het is inderdaad rommelig in huis, momenteel vind ik het niet prettig meer. Ik werk vanuit huis, mijn werkplek is op zolder.
Als ik een map wil pakken, dan moet ik uiterst voorzichtig mijn voet in een zelfgebouwd pretpark van Lego plaatsen. Zoon J. heeft het een en ander aangelegd. Hij gaat altijd vol enthousiasme aan het werk en laat alles dagen staan als het af is. Ik mag het nog niet opruimen, misschien wil de jongen er nog mee spelen. In de hoek van de zolder staat het drumstel van de andere zoon. Ook staat er een keyboard en twee manden vol wasgoed smeken om aandacht. Goed, dat was de mooie ruime zolder.
De kinderkamers verkeren in redelijk opgeruimde staat nu de voetbalgekte weer voorbij is. Hier en daar slingert een sok, maar verder gaat het wel. Op de "kleine tafel"in de huiskamer liggen nu vier Lego-auto's, er staat een bosje bloemen, er ligt een editie van de Harderwijker Courant. Ik laat zoon J. de voorpagina nog lezen, omdat Lisa vermeld wordt, die veel medailles heeft gehaald bij het wedstrijdzwemmen. Goed, het plaatselijke krantje van het stadje aan de andere kant van het water kan in de krantenbak. Maar dan ben ik er nog lang niet! Twee pas gearriveerde Snuf de Hond- boeken liggen op de andere tafel, ze moeten naar boven. Ze dienen als leesvoer in de vakantie. We hebben ze via Marktplaats besteld, net als het nog ongeopende pakje voor jongste J., waar Pietje Puk- boeken in zitten. Als ik nog langer doorschrijf, dan wordt dit een ontzettend langdradige en vervelende bijdrage. Het is misschien beter om gewoon aan de slag te gaan. Meestal lukt het huishouden het beste als ik een bevlieging krijg. Ik doe dan opeens heel veel en zit vervolgens 's avonds uitgeblust en voldaan op de bank. Hoewel, vandaag is het wel warm hoor, voor een dergelijke aanval. Ik begin maar eens met het opruimen van de boeken en de krant en de Libelle. In het opruimen van leesvoer schuilt een gevaar, ik krijg dan weer de neiging om alles door te nemen. Geen geleuter nu, aan het werk!
Als ik een map wil pakken, dan moet ik uiterst voorzichtig mijn voet in een zelfgebouwd pretpark van Lego plaatsen. Zoon J. heeft het een en ander aangelegd. Hij gaat altijd vol enthousiasme aan het werk en laat alles dagen staan als het af is. Ik mag het nog niet opruimen, misschien wil de jongen er nog mee spelen. In de hoek van de zolder staat het drumstel van de andere zoon. Ook staat er een keyboard en twee manden vol wasgoed smeken om aandacht. Goed, dat was de mooie ruime zolder.
De kinderkamers verkeren in redelijk opgeruimde staat nu de voetbalgekte weer voorbij is. Hier en daar slingert een sok, maar verder gaat het wel. Op de "kleine tafel"in de huiskamer liggen nu vier Lego-auto's, er staat een bosje bloemen, er ligt een editie van de Harderwijker Courant. Ik laat zoon J. de voorpagina nog lezen, omdat Lisa vermeld wordt, die veel medailles heeft gehaald bij het wedstrijdzwemmen. Goed, het plaatselijke krantje van het stadje aan de andere kant van het water kan in de krantenbak. Maar dan ben ik er nog lang niet! Twee pas gearriveerde Snuf de Hond- boeken liggen op de andere tafel, ze moeten naar boven. Ze dienen als leesvoer in de vakantie. We hebben ze via Marktplaats besteld, net als het nog ongeopende pakje voor jongste J., waar Pietje Puk- boeken in zitten. Als ik nog langer doorschrijf, dan wordt dit een ontzettend langdradige en vervelende bijdrage. Het is misschien beter om gewoon aan de slag te gaan. Meestal lukt het huishouden het beste als ik een bevlieging krijg. Ik doe dan opeens heel veel en zit vervolgens 's avonds uitgeblust en voldaan op de bank. Hoewel, vandaag is het wel warm hoor, voor een dergelijke aanval. Ik begin maar eens met het opruimen van de boeken en de krant en de Libelle. In het opruimen van leesvoer schuilt een gevaar, ik krijg dan weer de neiging om alles door te nemen. Geen geleuter nu, aan het werk!
Reacties
Een reactie posten