Wie heeft de pet van tante Jet?
Vrolijk zongen de kinderen van een basisschool een liedje over de pet van tante Jet. Het oude vertrouwde liedje van de tante uit Marokko werd gezongen door medewerksters van de kinderopvang. Een oranje stoet kinderen en ouders trok door de straten van ons dorp, het was de slotavond van de avondvierdaagse. De organisatie beloofde een prijs voor degene die het leukst rond het thema "voetbal" was gekleed.
Het was jaren geleden dat we meededen aan het evenement. Momenteel werk ik vanuit huis, dat was een reden om het eens te proberen. Onze basisschool doet niet meer mee, misschien past de avondvierdaagse niet meer in het moderne drukke bestaan. Als twee ouders buiten de deur werken, is het ook een haast onmogelijke opgave. We zagen dan ook een vader die meeliep en onderweg een pizza knabbelde vanuit een boterhamzakje. Er stonden allemaal eenvoudige gerechten op het menu, omdat we al om 10 over half zes bij de start moesten verschijnen. We hebben veel kant-en-klare salades van de Albert Heijn gegeten ( heel lekker, dat dan weer wel), broodjes hamburger en bolletjes met knakworst.
Onze zoon van acht jaar deed mee aan de tien kilometer, een geweldige prestatie! Hij heeft het ook nog gehaald, de medaille is binnen. Zijn broer van elf versleet de kilometers met gemak, net zoals zijn vader. Eigenlijk hadden we enige moeite om vader, die altijd veel loopt op het werk, bij te houden.
Nu moet ik iets bekennen, ik heb een aardige conditie omdat ik graag roei. Maar na de eerste dag, waarbij de route door het polderbos ging, ontstonden er twee irritante blaren op mijn voeten. Dag twee deed ik weer dapper de wandelschoenen aan, maar bij de start dacht ik al : "dit is niet zo fijn." Ik begon steeds langzamer te lopen, ik hield de leden van het gezin op. Op dag twee kwam de route in de buurt van ons huis. Ik heb toen na vier kilometer besloten om af te haken, zodat de rest met vlotte pas heerlijk door kon lopen. Dag drie: de jongens liepen met hun vader, ik zorgde voor drinken onderweg. De vierdaagse kwam die dag door onze straat, reuze gezellig! Op advies van E. heb ik de hele dag op blote voeten gelopen, zodat de blaren konden herstellen. Tijdens de slotdag heb ik mijn oude vertrouwde sandalen aangetrokken, het was een verstandig besluit. We hebben heerlijk gewandeld door het mooie zuidelijke gedeelte van Zeewolde. Op de markt had ik enige oranje voetbalshirst voor de jongens gekocht, E. en ik liepen ook in het oranje. Bij de finish in het dorp werden we opgewacht door een blaasorkest, toeschouwers stonden langs de kant met bloemen.
Als onze agenda het volgend jaar toe laat, dan doen we weer mee! Het aandenken met het getal 12 is van mijn echtgenoot, hij hield vroeger al van wandelen.
Het was jaren geleden dat we meededen aan het evenement. Momenteel werk ik vanuit huis, dat was een reden om het eens te proberen. Onze basisschool doet niet meer mee, misschien past de avondvierdaagse niet meer in het moderne drukke bestaan. Als twee ouders buiten de deur werken, is het ook een haast onmogelijke opgave. We zagen dan ook een vader die meeliep en onderweg een pizza knabbelde vanuit een boterhamzakje. Er stonden allemaal eenvoudige gerechten op het menu, omdat we al om 10 over half zes bij de start moesten verschijnen. We hebben veel kant-en-klare salades van de Albert Heijn gegeten ( heel lekker, dat dan weer wel), broodjes hamburger en bolletjes met knakworst.
Onze zoon van acht jaar deed mee aan de tien kilometer, een geweldige prestatie! Hij heeft het ook nog gehaald, de medaille is binnen. Zijn broer van elf versleet de kilometers met gemak, net zoals zijn vader. Eigenlijk hadden we enige moeite om vader, die altijd veel loopt op het werk, bij te houden.
Nu moet ik iets bekennen, ik heb een aardige conditie omdat ik graag roei. Maar na de eerste dag, waarbij de route door het polderbos ging, ontstonden er twee irritante blaren op mijn voeten. Dag twee deed ik weer dapper de wandelschoenen aan, maar bij de start dacht ik al : "dit is niet zo fijn." Ik begon steeds langzamer te lopen, ik hield de leden van het gezin op. Op dag twee kwam de route in de buurt van ons huis. Ik heb toen na vier kilometer besloten om af te haken, zodat de rest met vlotte pas heerlijk door kon lopen. Dag drie: de jongens liepen met hun vader, ik zorgde voor drinken onderweg. De vierdaagse kwam die dag door onze straat, reuze gezellig! Op advies van E. heb ik de hele dag op blote voeten gelopen, zodat de blaren konden herstellen. Tijdens de slotdag heb ik mijn oude vertrouwde sandalen aangetrokken, het was een verstandig besluit. We hebben heerlijk gewandeld door het mooie zuidelijke gedeelte van Zeewolde. Op de markt had ik enige oranje voetbalshirst voor de jongens gekocht, E. en ik liepen ook in het oranje. Bij de finish in het dorp werden we opgewacht door een blaasorkest, toeschouwers stonden langs de kant met bloemen.
Reacties
Een reactie posten