polderdame

Eindelijk, na hard werken is het zover: kerstvakantie! De kinderen kijken naar een film van James Bond, de kerstboom staat in vol ornaat te blinken in de kamer en er brandt een kaars in een kerststukje. De kaarten zijn de deur uit, maar voor post naar de Verenigde Staten, Nieuw Zeeland en Canada ben ik waarschijnlijk te laat. Nu weet ik, lieve lezers, dat het weblog wereldwijd gelezen wordt. Daarom een speciale wens voor Lydia en Jim in de V.S., verre, geliefde familie: prettige kerstdagen toegewenst en heel veel geluk voor 2013! Eten jullie een kalkoen met Kerst? Komen de kinderen en kleinkinderen langs? In Amerika moeten ze pas echt ver reizen, wij klagen hier over relatief kleine afstanden, maar het is hier wel altijd druk op de weg. De beste wensen zijn er  voor een oom van mijn man in Canada en voor een tante en mijn neven in Nieuw Zeeland. Er is ook nog een vriendin die op het punt staat om te vertrekken naar Australië, als ik goed geïnformeerd ben. Ze was erg veel op reis, ik

Drukdrukdruk, opeens in december heb ik veel werk te doen. Over de aard van het werk kan ik niet veel schrijven, omdat ik les geef en te maken heb met de privacy van Pietje, Marietje en Klaas. Vanzelfsprekend gebruik ik niet de echte namen van de leerlingen. Maar het is overduidelijk dat er vraag is naar docenten die in december willen inspringen voor de klas. Gelukkig heb ik een bescheiden baantje gevonden op slechts 25 kilometer van huis, ik reis over de provinciale wegen en dat bevalt goed. Momenteel lezen we met de klas de Camera Obscura van Hildebrand, leuk! Mijn rol bestaat onder andere uit het toelichten van begrippen als een weckfles, declameren, een dilligence.....We bespreken het voedsel van de negentiende eeuw: Neef Pieter krijgt vijf borden eten:  één gesneden vleesch, ingemaakte postelein, één dito andijvie, één opgekookte aardappels en rijst met bessennat. "  Ik lees een grappig rijmpje voor: "Kom Koosje, lief roosje, reciteer reis een poosje!" Het is l