polderdame

Dit is een persoonlijk getint bericht , deels fictie Een opmerkelijk bericht in de krant: drie scholen gaan fuseren tot een grote leerfabriek met tweeduizend leerlingen. Het is bijzonder omdat ze zo verschillend zijn. Twee van de drie scholen zijn mij bekend. Op de voormalige middenschool spreek je de directrice aan met haar voornaam en is het verstandig om altijd een spijkerbroek, liefst wat versleten, te dragen. Er is kruidenthee en ook sandalen alsmede oranje broeken zijn welkom. Je hoort overal": kan ik je helpen, kom erbij! Op een dag ging een docent in stil verzet: hij verscheen in een driedelig pak, voor de grap. Op de christelijke school staat de directeur op een voetstuk, de koffie wordt naar zijn kamer gebracht en hij loopt in een keurig pak rond. Tot mijn grote verbazing las ik dat de nieuwe school geen confessioneel karakter heeft. Hoe moet dit met sommige  christelijke docenten die zelfs een horror-examenstunt afwijzen? Gaan ze in verzet, zeggen ze hun baan op? Ik

Welkom, bij de allereerste publicatie van het weblog Polderdame. Er zit roest op mijn schrijfvermogen, dat nodig een poetsbeurt nodig heeft. Hetzelfde geldt voor mijn geliefde oude Ford Ka uit 1999. Helaas werd het een dure grap om de kleine handige auto volledig op te knappen, daarom wordt het wagentje vervangen voor een ander exemplaar. Ik zou eigenlijk graag een sportauto willen hebben, maar helaas ben ik geen chirurg of piloot. Ik handel ook niet in vastgoed of andere zaken, daarom neem ik genoegen met een kleine Twingo. Zojuist sprak ik tijdens het winkelen in ons polderdorp een dame die een sportauto van het merk Mercedes bezit. Het dak kon heel handig op de auto geschoven worden, alvorens de mevrouw de Albert Heijn in ging. De Mercedes trekt heel snel op, maar helaas heb je daar in Nederland weinig aan. Eigenlijk was de bezitster niet eens heel rijk, verzekerde ze mij. Ze had een man in de autohandel, vandaar... Ik heb er twee uur voor nodig om met het openbaar vervoer vanuit