polderdame

Bij de kleine roeivereniging waar ik lid van ben heerst momenteel een fanatieke sfeer. Voor de tweede keer in het bestaan van de club worden er clubkampioenschappen gehouden. Er zijn ploegen gevormd, één damesploeg traint al in de juiste formatie. Bij de meeste verenigingen is het gebruikelijk dat je roeit met een vaste ploeg. Bij ons is dat niet het geval, we verzamelen op een vast tijdstip en delen vervolgens de boten in. Het voordeel hiervan is, dat je steeds met andere mensen roeit en zo nog eens iemand leert kennen. De dames van mijn ploeg kennen elkaar al jaren, maar we hebben nog niet met de vier dames van het team in de vier getraind. Toch heb ik er wel vertrouwen in. Vorige week hebben we zelfs tijdens een recreatieve picknicktocht startjes geoefend. Gelukkig deden we dat voor de picknick, na het eten van allerlei lekkers kwamen niet echt meer vooruit in de boot. In een vlaag van enthousiasme heb ik mij voor maar liefst drie nummers opgegeven. Ik doe mee in de skiff, in de

Het is een prachtige pinksterdag. Toen we vanochtend opstonden, zagen we de zon boven een blauwe lucht staan. Je zou een kanotocht kunnen maken, de fiets kunnen pakken, met de pont naar de Veluwe of je zou op andere wijze kunnen genieten van de natuur. Maar helaas ging die vlieger niet op. De schoenen van oudste J. zagen er vreselijk uit, ze leken wel het schoeisel van een zwerver. We gingen op zoek naar een winkel die open is met Pinksteren. De winkels van Batavia Stad zijn bijna altijd open, dus we zagen het landschap vanuit de Twingo met airco aan ons voorbij trekken. Echtgenoot ging niet mee, hij bleef liever in de tuin met een temperatuur van 27 graden. Gelukkig zijn we geslaagd in Batavia Stad. Merkartikelen worden daar standaard met korting verkocht. Jongste J. had een zwembroek nodig, nu heeft hij een Adidas-zwembroek voor €14,-. Oudste J. is dolgelukkig met vrolijke gekleurde Nikes, voor het zachte prijsje van €35,-. Ik vond dat ik een kopje koffie had verdiend bij La Place

Het is weer hetzelfde liedje als vorig jaar. Door omstandigheden ga ik nu pas op zoek naar een geschikt verblijf voor de zomervakantie. We willen naar Frankrijk, naar een kleine, gemoedelijke camping of naar een vakantiehuisje. Elk jaar hebben E. en ik weer een discussie over het kamperen in een tent. Ik stel dan voor om een kant-en-klare tent te huren omdat je dan minder betaalt en ze nog vaak te huur zijn. E. gaat vervolgens in verzet: "Als het flink regent, dan is alles kleddernat. Weet je nog hoe het was, met die stortbuien in Murol? De mensen met tenten dreven weg, ze moesten alles buiten hangen."In de Franse alpen was het vorig jaar veel te koud in een tent. Met nachtvorst of temperaturen net boven nul was het niet uit te houden." Goed, daar heeft E. dan weer een punt. We zijn ook nog gemakzuchtig, we zouden zelf een tent kunnen kopen met bijbehorende luchtbedden, slaapzakken, een kookstel, campingpannen, bordjes, bestek, maar ik word al moe bij het idee. Je moet d

Een liedje van de oude langspeelplaat 't Schaep met de vijf poten zit in mijn hoofd: "Waar vind je tegenwoordig nog een goede timmerman? Die, wat zijn ogen zien, met zijn handen maken kan? De hele samenleving wordt er zenuwachtig van Waar vind je tegenwoordig nog een goede timmerman? Ik zou het woord "timmerman"willen vervangen door "wasmachineman". Vorige week dinsdag begon de ellende. De was kwam kletsnat uit de machine. E. concludeerde dat er iets was met de centrifugaalpomp, waarschijnlijk. Maar hij kreeg de achterkant van de machine helaas niet los. We belden een monteur, maar de beste man had pas vrijdag tijd. Ik ben dus de hele dag thuisgebleven. Ik ben niet even leuk naar de markt gefietst, E. heeft 's middags vrij genomen. Maar er kwam helemaal niemand. Goed, we belden nog maar eens naar het bedrijf. "Het wordt vandaag iets later, maar de monteur komt langs." Uiteindelijk stond er om half tien 's avonds een enigszins vermo

De zon scheen vanochtend, ondanks de frisse wind togen J. en ik  naar de roeivereniging. Het was daar gezellig druk. Roeimaatje W. stond al te wachten, er kwamen ook nieuwere leden roeien. Vorig jaar heb ik mijn oudste zoon de eerste beginselen van de prachtige sport aangeleerd. Voor J. hebben we een jeugdskiff in het water gelegd, ik mocht weg in een iets oudere, wat zware skiff. De mooie snelle boten waren vandaag bestemd voor roeiers die komend weekend meedoen aan de Elfstedentocht. Ze varen dan 200 kilometer door de Friese wateren, er zijn wissels onderweg. J. voer heerlijk heen en weer langs het vlot. Ik trok even een baantje over de Hoge Vaart. Daarna had mijn zoon een ander plan: hij wilde weleens met mij in de dubbeltwee roeien. Voor degenen die onbekend zijn met de roeisport: een dubbeltwee is een smalle, snelle boot, zonder stuurman/stuurvrouw. Met hulp hebben we de boot buiten gelegd. Natuurlijk hadden we last van het gewichtsverschil, mijn zoon weegt ongeveer 35 kilo en

Momenteel worden we overspoeld met folders waarin allerlei cadeaus staan afgebeeld voor moeders. Lippenstift, mascara, luchtjes en andere producten dienen door de kinderen worden aangeschaft. Aan mij zijn bovenstaande cadeaus niet erg besteed, ik loop er altijd "naturel" bij, ik heb niet eens een verfdoos met make-up! Manlief zegt weleens dat ik eraan moet denken om armbanden te dragen, daar heeft hij gelijk in. Ik ben opgegroeid met twee broers en zelf heb ik twee zonen gekregen, dus het blijft een stoere bedoening hier. Van winkelen houden de leden van mijn gezin ook al niet. Toch is het niet zo handig bedacht, "moederdag". De kinderen willen mij een schattig zelfgeknutseld cadeau geven en ik krijg een ontbijt op bed. Daar moet ik goed aan denken, meestal zorg ik ervoor dat iedereen  's ochtends iets te eten krijgt, ik zet ook altijd thee. Vervolgens verwacht mijn schoonmoeder dat mijn man (haar kind natuurlijk) op moederdag langs komt, ik hoor daar ook bij,

In Houten zijn we bij vrienden op bezoek geweest, ze zijn net verhuisd. Het is een leuke bezigheid, bij iemand anders rondkijken. De nieuwe aanwinst is goedgekeurd. Het huis is groot en ruim, er is veel licht, er zijn grote ramen. De garage is beneden, via een trapje kom je in de ruime woonkamer. Er zijn vier kinderen in huis, het is een samengesteld gezin. Met vriendjes erbij heb je al snel een huis vol gezelligheid. De kinderen kunnen aan een tafel in de keuken spelletjes doen, terwijl de ouderen in de zithoek koffie drinken. Met een trapje kom je in de huiskamer, nog een andere trap van bielzen gaat naar de tuin. Boven is er aan ieder kind gedacht, dat is te zien. De oudste van het stel heeft een gezellige tienerkamer gekregen op zolder. Het jongste meisje heeft na nog een verhuizing weer haar mooie witte meubeltjes staan. Haar broertje slaapt op zolder, zijn kamer was al volledig in gebruik. Hij was heerlijk met onze zoon bouwsels aan het maken van Knex. Nog een jongen heeft zijn

Met plezier woon ik in de polder waar alles nieuw is. Het bevalt uitstekend, maar soms is het goed om Flevoland te verlaten. Het is meivakantie, de kinderen zijn vrij. Daarom zijn we naar op een dag per trein naar Amsterdam gegaan, naar het Scheepvaartmuseum. We hebben een replica van een oud V.O.C.-schip bekeken en vanuit een sleepboot hadden we een prachtig uitzicht over de stad. Ik geniet altijd van de oude trapgevels, klokgevels en scheefgezakte huizen. We zagen een varende bus, erg bijzonder. Via de Warmoesstraat zijn we naar de Dam gewandeld, waar het ook nog kermis was. Zoiets is echt  te veel van het goede voor een polderdame. Het was er ontzettend druk, er was lawaai en felgekleurde suikerspinnen prikkelden de zintuigen. Bezoekers van de kermis stonden in de rij voor Belgische frites, een vette baklucht verspreidde zich over de dam.  Zoon J. wilde graag in een zweefmolen, zijn vader vond het goed. Ik ging met de andere J. op een steen zitten, maar werd opgeschrikt door een tra