Moederdag: mama is de allerliefste

Momenteel worden we overspoeld met folders waarin allerlei cadeaus staan afgebeeld voor moeders. Lippenstift, mascara, luchtjes en andere producten dienen door de kinderen worden aangeschaft. Aan mij zijn bovenstaande cadeaus niet erg besteed, ik loop er altijd "naturel" bij, ik heb niet eens een verfdoos met make-up! Manlief zegt weleens dat ik eraan moet denken om armbanden te dragen, daar heeft hij gelijk in. Ik ben opgegroeid met twee broers en zelf heb ik twee zonen gekregen, dus het blijft een stoere bedoening hier. Van winkelen houden de leden van mijn gezin ook al niet.
Toch is het niet zo handig bedacht, "moederdag". De kinderen willen mij een schattig zelfgeknutseld cadeau geven en ik krijg een ontbijt op bed. Daar moet ik goed aan denken, meestal zorg ik ervoor dat iedereen
 's ochtends iets te eten krijgt, ik zet ook altijd thee. Vervolgens verwacht mijn schoonmoeder dat mijn man (haar kind natuurlijk) op moederdag langs komt, ik hoor daar ook bij, anders is het niet gezellig. De schoonouders wonen in Lelystad.

 Mijn eigen moeder is bescheiden van aard. Ze spreekt niet uit dat ze verwacht dat we langs komen. Maar als ze niets van ons verneemt, dan is ze verdrietig. Mijn ouders wonen in Utrecht. Het is ingewikkeld om op één dag van Zeewolde, na het overheerlijke ontbijt, naar Lelystad en ook nog naar Utrecht te rijden. Ik zou dan, zelf ook moeder, de hele dag genieten van de drukte op de weg. Ook moet er overal taart gegeten worden, ik heb last van overgewicht en ben helemaal niet blij met de calorierijke lekkernij. Straks ga ik even pindakaas voor de kinderen halen bij de buurtsuper. Daar word ik geconfronteerd met de feestelijke dag zondag. Er staat een vrolijke, mierzoete poster voor de deur. We hebben nog even bedenktijd, alle problemen lossen zich altijd weer op. Misschien splisten we het gezin: de ene helft gaat naar Utrecht, de andere helft vertrekt naar Lelystad. 's Avonds gaat E. dan lief voor  mij koken, dat lijkt mij wel leuk.