Generaties Engelsen in Zions Hill, Saba
Inmiddels wonen we al enige weken op Saba. Mijn werkgever heeft een appartement geregeld voor ons, in Zions Hill. We kijken fantastisch uit op de zee, we blijken bij een familie te wonen. De huizen zijn tegen de steile berghelling gebouwd, onderling worden de huizen verbonden door stenen trappen.
Naast ons woont Garvis, de taxi-chauffeur. De buurman staat ons bij met allerlei raad, bovendien bellen we hem als we helemaal aan de andere kant van het kleine eiland zijn, in the Bottom, ik schat dat de loopafstand ongeveer twee uur is. Garvis neemt ons vaak mee als hij ons ziet wandelen langs "the Road", de enige hoofdroute van Saba.
Er wonen al generaties lang Engelsen in Zions Hill. Ik weet niet hoe de Hassells en Johnsons ooit op het kleine Caribische eiland zijn neergestreken. Ze bouwden huizen tegen de steile rotswand van Zions Hill aan. De plaats wordt ook wel Hells Gate genoemd, maar de bewoners proberen de naam te veranderen in het meer aangename Zions Hill. De plaats was vroeger afgelegen, vanaf het dorp Windwardside kon je er alleen via een zandweg komen. Bovendien beukt de zeewind af en toe keihard tegen de rotswand aan.
Waarschijnlijk werd er een huis gebouwd voor het eerste gezin, er kwamen kinderen, er kwam weer een huis bij. Wij wonen nu in het appartement van de neef, naast ons woont zijn oom, opzij woont de tante en oma heeft ook nog een klein huisje in het complex. Tot onze verbazing is er ook nog een kleine kapsalon in het geheel gevestigd!
De Nederlandse overheid vraagt nu belasting voor de woningen, maar van wie zijn de huizen? De woningen zijn nu van een behoorlijke waarde, maar ze zijn vaak zelf door de bewoners gebouwd. De houten planken konden via boten worden aangevoerd. De huizen zijn wit, met groene vensters en rode daken. De eenheid in bouwstijl is prachtig, hierdoor is Saba uniek. Er zijn geen winkels in Zions Hill, daarvoor lopen we naar Windwardside. De wandeling is mooi, na twintig minuten ben je al in de gezellige plaats met enkele restaurants, twee supermarkten, een bakker en enkele andere winkels.
Foto: We wonen in het appartement helemaal rechts, met de zendmast.
Naast ons woont Garvis, de taxi-chauffeur. De buurman staat ons bij met allerlei raad, bovendien bellen we hem als we helemaal aan de andere kant van het kleine eiland zijn, in the Bottom, ik schat dat de loopafstand ongeveer twee uur is. Garvis neemt ons vaak mee als hij ons ziet wandelen langs "the Road", de enige hoofdroute van Saba.
Er wonen al generaties lang Engelsen in Zions Hill. Ik weet niet hoe de Hassells en Johnsons ooit op het kleine Caribische eiland zijn neergestreken. Ze bouwden huizen tegen de steile rotswand van Zions Hill aan. De plaats wordt ook wel Hells Gate genoemd, maar de bewoners proberen de naam te veranderen in het meer aangename Zions Hill. De plaats was vroeger afgelegen, vanaf het dorp Windwardside kon je er alleen via een zandweg komen. Bovendien beukt de zeewind af en toe keihard tegen de rotswand aan.
Waarschijnlijk werd er een huis gebouwd voor het eerste gezin, er kwamen kinderen, er kwam weer een huis bij. Wij wonen nu in het appartement van de neef, naast ons woont zijn oom, opzij woont de tante en oma heeft ook nog een klein huisje in het complex. Tot onze verbazing is er ook nog een kleine kapsalon in het geheel gevestigd!
De Nederlandse overheid vraagt nu belasting voor de woningen, maar van wie zijn de huizen? De woningen zijn nu van een behoorlijke waarde, maar ze zijn vaak zelf door de bewoners gebouwd. De houten planken konden via boten worden aangevoerd. De huizen zijn wit, met groene vensters en rode daken. De eenheid in bouwstijl is prachtig, hierdoor is Saba uniek. Er zijn geen winkels in Zions Hill, daarvoor lopen we naar Windwardside. De wandeling is mooi, na twintig minuten ben je al in de gezellige plaats met enkele restaurants, twee supermarkten, een bakker en enkele andere winkels.
Foto: We wonen in het appartement helemaal rechts, met de zendmast.
Reacties
Een reactie posten