Aan de slag in een woestenij
Soms is het goed om met de hele familie een gezamenlijke activiteit te ondernemen. Mijn lieftallige echtgenoot is hovenier, het is heerlijk om samen een tuin aan te pakken. Mijn voorkeur gaat uit naar een verwilderde bende. Zo hebben we bij Rudolf en René een gedeelte van het terrein ontgonnen.
Vanuit onze gîte (ons vakantiehuisje) keken we destijds nog op een woestenij. Het kriebelde en jeukte, dus ik stapte naar René. "Zouden we iets aan de tuin mogen doen?" E. gaf vervolgens aanwijzingen, anders wist ik niet waar te beginnen. We deden handschoenen aan en gingen fijn aan de slag. Brandnetels werden uit de grond getrokken, we vonden een oud hek, dat werd onder het onkruid weggetrokken. Opeens verscheen er weer grond, waar later mooie planten geplant konden worden. Te gek, helaas bleven we maar een week. Spontaan bood ook een andere vakantieganger haar hulp aan. Gekleed in een bikini trok ze werkhandschoenen aan en met genoegen trok ze allerlei onkruid uit de grond. De gîte was overigens gloednieuw, er was nog geen tijd geweest voor de tuin. Als beloning kregen we een goed glas wijn van onze aardige gastheren van Aire les Biefs.
Gisteren diende zich weer een project aan. Er moesten oude bielzen uit de jaren tachtig verwijderd worden. De kinderen werkten goed mee, ze hielden zich bezig met het loswrikken van het materiaal. E. zorgde voor de kracht en aanwijzingen. We lieten de heer des huizes flink sjouwen met de stukken hout, ondertussen ging ik spitten. Een stukje gras moest weg, te gek. Veel onkruid was er niet, dat was jammer. Ik ontdekte nog de restanten van een oude droogmolen. Toen de oude rommel verwijderd was, konden de mannen aan de slag met iets nieuws. Er werd een muurtje gebouwd van betonblokken. Met interesse bekeek J. de cirkelzaag die E. had meegenomen, de heren gingen samen zagen en bouwen. Zoiets vinden ze eigenlijk leuk, die mannen. Op verzoek ging ik maar koken, hoewel ik liever zand had willen scheppen. Een beetje ouderwets is het wel, de vrouw achter het aanrecht! De vriendin van onze vriend moest weg, daarom belandde ik in de keuken.Ach, ik ken vriend J. al zo lang, een probleem was het niet.
Een stratenmaker maakt de klus nog af, hij gaat zorgen voor een nieuw terras. Maar vandaag regent het, dat is niet zo gunstig. Ik vermoed dat de tuin nu veranderd is in een modderpoel. De jaren tachtig uitstraling is in ieder geval weg, na het planten van nieuw materiaal ziet het er straks helemaal anders uit. Ik ben benieuwd!
Vanuit onze gîte (ons vakantiehuisje) keken we destijds nog op een woestenij. Het kriebelde en jeukte, dus ik stapte naar René. "Zouden we iets aan de tuin mogen doen?" E. gaf vervolgens aanwijzingen, anders wist ik niet waar te beginnen. We deden handschoenen aan en gingen fijn aan de slag. Brandnetels werden uit de grond getrokken, we vonden een oud hek, dat werd onder het onkruid weggetrokken. Opeens verscheen er weer grond, waar later mooie planten geplant konden worden. Te gek, helaas bleven we maar een week. Spontaan bood ook een andere vakantieganger haar hulp aan. Gekleed in een bikini trok ze werkhandschoenen aan en met genoegen trok ze allerlei onkruid uit de grond. De gîte was overigens gloednieuw, er was nog geen tijd geweest voor de tuin. Als beloning kregen we een goed glas wijn van onze aardige gastheren van Aire les Biefs.
Gisteren diende zich weer een project aan. Er moesten oude bielzen uit de jaren tachtig verwijderd worden. De kinderen werkten goed mee, ze hielden zich bezig met het loswrikken van het materiaal. E. zorgde voor de kracht en aanwijzingen. We lieten de heer des huizes flink sjouwen met de stukken hout, ondertussen ging ik spitten. Een stukje gras moest weg, te gek. Veel onkruid was er niet, dat was jammer. Ik ontdekte nog de restanten van een oude droogmolen. Toen de oude rommel verwijderd was, konden de mannen aan de slag met iets nieuws. Er werd een muurtje gebouwd van betonblokken. Met interesse bekeek J. de cirkelzaag die E. had meegenomen, de heren gingen samen zagen en bouwen. Zoiets vinden ze eigenlijk leuk, die mannen. Op verzoek ging ik maar koken, hoewel ik liever zand had willen scheppen. Een beetje ouderwets is het wel, de vrouw achter het aanrecht! De vriendin van onze vriend moest weg, daarom belandde ik in de keuken.Ach, ik ken vriend J. al zo lang, een probleem was het niet.
Een stratenmaker maakt de klus nog af, hij gaat zorgen voor een nieuw terras. Maar vandaag regent het, dat is niet zo gunstig. Ik vermoed dat de tuin nu veranderd is in een modderpoel. De jaren tachtig uitstraling is in ieder geval weg, na het planten van nieuw materiaal ziet het er straks helemaal anders uit. Ik ben benieuwd!
Reacties
Een reactie posten