Trots kijken naar de allereerste roeiwedstrijd
Als je jong bent, dan wil je graag meedoen aan sportwedstrijden. Het is fantastisch om te trainen voor een wedstrijd, maar nu ben ik moeder en coach. De rollen zijn verwisseld, ik spoor mijn zoon aan om snel te varen in een roeiboot. Ouders zijn druk met het vervoer van kinderen naar sportevenementen, met het geregel, met de organisatie. Vol trots en met ontroering heb ik naar zoon J. gekeken die meedeed aan zijn allereerste roeiwedstrijd in Almere.
De deelnemers in de categorie 9-14 jaar kwamen uit alle windstreken naar de polder. Tieners gehuld in zwart-geel-gestreepte bijenpakjes van Daventria uit Deventer waren van de partij. Pampus uit Almere deed mee met een groot aantal jeugdige roeiers. De jongsten uit Zaandam waren nog maar negen jaar, misschien is dat nog te jong voor de roeisport. Ze hadden een paar lessen achter de rug en wisten allerschattigst een gestuurde C2x+ over de wedstrijdbaan te krijgen. Eén meisje schepte het water op met haar riem, het zag er grappig uit.
Er waren slechts twee jongens die deelnamen in de categorie jongens 11 jaar skiff, mijn zoon en een Amsterdamse jongen streden tegen elkaar. Het was erg spannend, de roeiers waren aan elkaar gewaagd. J. sloeg gelukkig niet om, hij voer niet het riet in. We hadden getraind op het recht varen van de 250 meter. J. werd tweede, maar het scheelde niet veel. Hij had geluk, omdat er slechts twee jongens van elf meededen, mocht hij een echte medaille in ontvangst nemen! Trots, met de medaille om, reden we terug naar Zeewolde. Het eremetaal prijkt boven aan de wand van de jongenskamer. Nu heb ik in Almere vernomen dat er tien soortgelijke wedstrijden zijn per jaar. Maar er zijn ook al zes zwemwedstrijden per jaar. Onze elfjarige zoon moet nu al keuzes maken. Ook voor ouders is niet alles mogelijk.
Een vriendin heeft twee voetballende kinderen, met trainingen en elke zaterdag twee wedstrijden. Kom je dan nog zelf aan sporten toe? Ze rent hard en holt door het leven, tja dat is ook sportief! Ik probeer in ieder geval één keer per week te roeien, het liefst twee keer per week. Ik combineer het coachen met zelf roeien,dat scheelt. Samen met J. heb ik getraind, sprintjes getrokken in de skiff.
Nu gaan we ons concentreren op de clubkampioenschappen van volgende week. Daarna wil echtgenoot E. even een rustpauze wat betreft de roeiwedstrijden, in november is de eerste zwemwedstrijd weer.
Foto: jeugdskiffs in Almere
De deelnemers in de categorie 9-14 jaar kwamen uit alle windstreken naar de polder. Tieners gehuld in zwart-geel-gestreepte bijenpakjes van Daventria uit Deventer waren van de partij. Pampus uit Almere deed mee met een groot aantal jeugdige roeiers. De jongsten uit Zaandam waren nog maar negen jaar, misschien is dat nog te jong voor de roeisport. Ze hadden een paar lessen achter de rug en wisten allerschattigst een gestuurde C2x+ over de wedstrijdbaan te krijgen. Eén meisje schepte het water op met haar riem, het zag er grappig uit.
Er waren slechts twee jongens die deelnamen in de categorie jongens 11 jaar skiff, mijn zoon en een Amsterdamse jongen streden tegen elkaar. Het was erg spannend, de roeiers waren aan elkaar gewaagd. J. sloeg gelukkig niet om, hij voer niet het riet in. We hadden getraind op het recht varen van de 250 meter. J. werd tweede, maar het scheelde niet veel. Hij had geluk, omdat er slechts twee jongens van elf meededen, mocht hij een echte medaille in ontvangst nemen! Trots, met de medaille om, reden we terug naar Zeewolde. Het eremetaal prijkt boven aan de wand van de jongenskamer. Nu heb ik in Almere vernomen dat er tien soortgelijke wedstrijden zijn per jaar. Maar er zijn ook al zes zwemwedstrijden per jaar. Onze elfjarige zoon moet nu al keuzes maken. Ook voor ouders is niet alles mogelijk.
Een vriendin heeft twee voetballende kinderen, met trainingen en elke zaterdag twee wedstrijden. Kom je dan nog zelf aan sporten toe? Ze rent hard en holt door het leven, tja dat is ook sportief! Ik probeer in ieder geval één keer per week te roeien, het liefst twee keer per week. Ik combineer het coachen met zelf roeien,dat scheelt. Samen met J. heb ik getraind, sprintjes getrokken in de skiff.
Nu gaan we ons concentreren op de clubkampioenschappen van volgende week. Daarna wil echtgenoot E. even een rustpauze wat betreft de roeiwedstrijden, in november is de eerste zwemwedstrijd weer.
Foto: jeugdskiffs in Almere
Reacties
Een reactie posten