Met moeite afscheid nemen van oud stuk textiel
In de Volkskrant las ik een bijdrage van Remco Campert. Hij schrijft over geliefde kledingstukken, waar hij met moeite afstand van kan doen. Ik bezit ook een dergelijk kledingstuk: een groen, katoenen, oud t-shirt met de tekst "roeien blijft boeien" uit 1998. Momenteel is het sportshirt echt aan vervanging toe, het is erg dun geworden en er komen kleine gaatjes in. Woensdag koop ik een nieuw exemplaar van echte sportstof, zweetafvoerend.
Op de roeivereniging is het gebruikelijk om in een groen t-shirt van de vereniging te roeien. Ik draag het genoemde kledingstuk dus al vele jaren. Ik heb het tweemaal gedragen toen in de Elfstedentocht door de Friese wateren voer in een ploeg. De tocht der tochten is zwaar, maar niet zo heftig als bij de schaatsers. We wisselden het roeien en sturen namelijk af en mochten ook af en toe de boot uit. De ploeg roeiers werd verversd, maar het was een geweldige ervaring. Ik weet nog dat ik 's morgens om zes uur in de boot zat, bij het krieken van de dag.
Het t-shirt is vele malen gedragen bij het trainen in de skiff, in de vier, soms zelfs in de acht. Vroeger had ik bij de Utrechtse Roeivereniging Viking een oud wedstrijdshirt met groene, rode en witte banen. Daar was ik ook zo aan gehecht, mijn moeder heeft het altijd bewaard. Onlangs kreeg ik het weer terug, het ligt nu in de kast. Viking heeft tegenwoordig andere t-shirts, misschien maak ik nog eens een kussen van het inmiddels antieke exemplaar. In het Vikingshirt heb ik meegedaan aan wedstrijden zoals de Head en Heineken in de acht en aan wedstrijden in de zogeheten "gladde vier". Een prachttijd, ik denk er met plezier aan terug. Misschien ga ik het oude groene t-shirt ook jaren bewaren.
Lezer, heeft u ook een bijzondere relatie met een kledingstuk? Reacties zijn van harte welkom! Ik ben benieuwd.
Op de roeivereniging is het gebruikelijk om in een groen t-shirt van de vereniging te roeien. Ik draag het genoemde kledingstuk dus al vele jaren. Ik heb het tweemaal gedragen toen in de Elfstedentocht door de Friese wateren voer in een ploeg. De tocht der tochten is zwaar, maar niet zo heftig als bij de schaatsers. We wisselden het roeien en sturen namelijk af en mochten ook af en toe de boot uit. De ploeg roeiers werd verversd, maar het was een geweldige ervaring. Ik weet nog dat ik 's morgens om zes uur in de boot zat, bij het krieken van de dag.
Het t-shirt is vele malen gedragen bij het trainen in de skiff, in de vier, soms zelfs in de acht. Vroeger had ik bij de Utrechtse Roeivereniging Viking een oud wedstrijdshirt met groene, rode en witte banen. Daar was ik ook zo aan gehecht, mijn moeder heeft het altijd bewaard. Onlangs kreeg ik het weer terug, het ligt nu in de kast. Viking heeft tegenwoordig andere t-shirts, misschien maak ik nog eens een kussen van het inmiddels antieke exemplaar. In het Vikingshirt heb ik meegedaan aan wedstrijden zoals de Head en Heineken in de acht en aan wedstrijden in de zogeheten "gladde vier". Een prachttijd, ik denk er met plezier aan terug. Misschien ga ik het oude groene t-shirt ook jaren bewaren.
Foto: links Viking, rechts groen oud t-shirt
Reacties
Een reactie posten