Lachen, gieren, brullen bij het songfestival
Zondagavond: we kijken altijd even naar de reisverhalen van Floortje Dessing. Jongste zoon wilde ook graag het songfestival zien: "vooruit dan maar, je mag twee liedjes kijken." zei ik.
We gingen er eens goed voor zitten. Ik schrok van de wijze waarop de lieve Jan Smit was toegetakeld. Waar was zijn vlotte spijkerbroek? Waar waren zijn prachtige bruine bambi-ogen? Een enorme zwarte bril maakte zijn gezicht onherkenbaar, het haar was zwart geverfd. Nu hadden ze toch iets met verf, de makers van deze uitzending. Een jurylid droeg blauw haar, vast de nieuwste mode.
Toppunt was de opkomst van Joan en Rafaëlla. Joan dacht terug aan haar jeugd en ze zong "You and Me" als indiaan. Ze droeg een witte jurk en een enorme tooi van witte veren. Vrolijke danseresjes trommelden er op lost en huppelden om haar heen. Onverstoorbaar zong ze haar liedje, knap. Ik zou zelf toch in de lach schieten als ik zo uitgedost was. Het publiek moest kiezen tussen de indiaan en Rafaëlla, die zeer schaars gekleed was. De zangeres zong Chocolatte in een stoeipak met ondeugende kousen, zeer bloot allemaal. Hoe leg je de kinderen nu weer uit dat het geheel toch echt iets hoerigs had? Jammer eigenlijk, want het liedje was lekker pittig. Eigenlijk moest Joan haar lange witte soepjurk iets inkorten en zou Rafaëlla iets meer aan moeten trekken. Voor wie het gemist heeft: Joan, het indianenmeisje, heeft nog gewonnen ook. Ach, het is weer eens iets anders dan zo'n tuttig draaiorgel, dat was echt niet om aan te horen.
Zouden we dit keer eens verder komen dan de voorrondes van het Europese Songfestival? Joan, het liedje is leuk, ga er voor!
We gingen er eens goed voor zitten. Ik schrok van de wijze waarop de lieve Jan Smit was toegetakeld. Waar was zijn vlotte spijkerbroek? Waar waren zijn prachtige bruine bambi-ogen? Een enorme zwarte bril maakte zijn gezicht onherkenbaar, het haar was zwart geverfd. Nu hadden ze toch iets met verf, de makers van deze uitzending. Een jurylid droeg blauw haar, vast de nieuwste mode.
Toppunt was de opkomst van Joan en Rafaëlla. Joan dacht terug aan haar jeugd en ze zong "You and Me" als indiaan. Ze droeg een witte jurk en een enorme tooi van witte veren. Vrolijke danseresjes trommelden er op lost en huppelden om haar heen. Onverstoorbaar zong ze haar liedje, knap. Ik zou zelf toch in de lach schieten als ik zo uitgedost was. Het publiek moest kiezen tussen de indiaan en Rafaëlla, die zeer schaars gekleed was. De zangeres zong Chocolatte in een stoeipak met ondeugende kousen, zeer bloot allemaal. Hoe leg je de kinderen nu weer uit dat het geheel toch echt iets hoerigs had? Jammer eigenlijk, want het liedje was lekker pittig. Eigenlijk moest Joan haar lange witte soepjurk iets inkorten en zou Rafaëlla iets meer aan moeten trekken. Voor wie het gemist heeft: Joan, het indianenmeisje, heeft nog gewonnen ook. Ach, het is weer eens iets anders dan zo'n tuttig draaiorgel, dat was echt niet om aan te horen.
Zouden we dit keer eens verder komen dan de voorrondes van het Europese Songfestival? Joan, het liedje is leuk, ga er voor!
Reacties
Een reactie posten