Parelsnoer vol ontmoetingen

Vandaag is de lezer alvast gewaarschuwd op deze extra dag, het is schrikkeldag. Ik ben namelijk uit mijn humeur. Mij is verweten dat ik ingewikkeld schrijf. Ik heb een stevig gesprek met iemand achter de rug over mijn schrijfstijl. Het zou sappiger moeten, eenvoudig, als voor een damesblad. Helaas, ik lees bijzonder weinig in de damesbladen. Ik heb ze altijd veel te snel uit en de grote nietszeggende foto's irriteren mij. Bij ons thuis lazen we vroeger het Utrechts Nieuwsblad, maar op zaterdag werd daar de Volkskrant aan toegevoegd. Later, tijdens mijn studie, kwam daar het NRC-Handelsblad nog bij. Ik kan urenlang nadenken over een zinnetje. Tja, dan wordt een dergelijk zinnetje soms een beetje ingewikkeld. Wel mooi, maar niet echt eenvoudig. Ook hadden we een discussie over de uitspraak "Een parelsnoer vol ontmoetingen", gedaan door iemand die op pelgrimstocht was geweest. Niet de moeite waard! Hoezo, niet de moeite waard? Een religieuze uitspraak is: "Je bent een parel in Gods hand" Uitleg: je bent ontzettend bijzonder. De pelgrim had zeer bijzondere mensen ontmoet tijdens zijn tocht naar Santiago de Compostella en hij dacht dromerig (ook te lastig, wat nou dromerig) terug aan deze reizigers en aan zijn reis. Tja, ik laat mijn manier van schrijven maar zo als die is. Ik ga weer een boek van Grunberg herlezen. Of ik gniffel over passages uit De Avonden van Gerard Reve.  Dan kan ik heerlijk minutenlang nadenken over een kleinigheid. Gelukkig worden deze schrijvers door een geïnteresseerd publiek wel gewaardeerd.

Reacties

  1. Martine29 februari 2012 om 12:56

    Naja! Heb het stukje nog eens nagelezen, maar ingewikkeld? Huh?

    Jarenlang heb ik Libelle gelezen (van mn moeder) en de Viva. In vergelijking komt die stijl me echt niet eenvoudiger voor!

    Ben nu wel heel nieuwsgierig naar wat die 'iemand' zelf voor stukkies schrijft ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

In een juichpak kijken naar voetbal van Oranje

Afbeelding
Hierbij schrijf ik een speciaal bericht voor de lezers in de Verenigde Staten, Canada en andere gebieden buiten Europa. Gisteren was ik even niet bereikbaar. Ik heb in een oranje Miss Holland t-shirt gekeken naar de wedstrijd Nederland- Spanje, "we" wonnen met 5-1! Vanzelfsprekend heerst er weer een gezellige oranjekoorts in ons anders zo koude en gure kikkerlandje. Het is helemaal hot om een Roy Donders juichpak te bezitten. Het is een oranje joggingpak van supermarktketen Jumbo, het pak is ontzettend populair, het is nu al uitverkocht. In Barneveld hadden ze moeite met het donders leuke pak, misschien zijn er daar nog exemplaren te koop. Een vriend van mij, nog wel wonend in de genoemde plaats, heeft de grappige kleding op de kop kunnen tikken. Het joggingpak is goud waard! Bij Albert Heijn kun je grappige hamsters krijgen als je genoeg boodschappen inslaat. Eerder hadden we de wuppies en de welpies, inmiddels is er hier een krat vol oranje prullaria verzameld. Natuur
Meer lezen

Wie heeft de pet van tante Jet?

Afbeelding
Vrolijk zongen de kinderen van een basisschool een liedje over de pet van tante Jet. Het oude vertrouwde liedje van de tante uit Marokko werd gezongen door medewerksters van de kinderopvang. Een oranje stoet kinderen en ouders trok door de straten van ons dorp, het was de slotavond van de avondvierdaagse. De organisatie beloofde een prijs voor degene die het leukst rond het thema "voetbal" was gekleed. Het was jaren geleden dat we meededen aan het evenement. Momenteel werk ik vanuit huis, dat was een reden om het eens te proberen. Onze basisschool doet niet meer mee, misschien past de avondvierdaagse niet meer in het moderne drukke bestaan. Als twee ouders buiten de deur werken, is het ook een haast onmogelijke opgave. We zagen dan ook een vader die meeliep en onderweg een pizza knabbelde vanuit een boterhamzakje. Er stonden allemaal eenvoudige gerechten op het menu, omdat we al om 10 over half zes bij de start moesten verschijnen. We hebben veel kant-en-klare salades van d
Meer lezen

Rain, nice! Regenwater op Saba wordt goed gebruikt.

Afbeelding
Op werkdagen word ik altijd opgehaald door mijn geliefde buschauffeur Yvonne. Als het flink geregend heeft zegt ze: Nice, rain! Good for the cistern! Saba heeft namelijk geen waterleiding, maar dankzij een uniek systeem worden de huizen van water voorzien. Ieder huis heeft namelijk een eigen watertank. Elke druppel regenwater wordt zorgvuldig opgevangen via de dakgoot, vervolgens gaat het water via pijpen naar de watertank. Bij oude huizen zie je de watertank nog duidelijk, vaak gegoten in het beton. Bij ons appartement is de tank onder het huis weggewerkt. We zijn hierdoor erg zuinig op het water, je mag slechts heel kort douchen, je laat de kraan niet stromen. Ons appartement is helaas niet berekend op een wasmachine, volgens de huisbaas is de tank daar niet op berekend. Ach, hierdoor hebben de Sabaanse wasvrouwen ook weer werk. Wie wel een wasmachine bezit, wast voor anderen tegen een vergoeding. De prijzen van levensmiddelen in de winkels zijn erg hoog, maar er is geen waterrek
Meer lezen