Denken over een manuscript

De mogelijkheden van het internet zijn onuitputtelijk. Ik ben de veertig al gepasseerd, heb ooit nota bene van leerlingen Twitter leren gebruiken. Het was een leuke, bijzondere les. In het huidige onderwijs moet de leerling actief bij de les betrokken worden, liefst met onderwerpen uit de dagelijkse praktijk. Ik had een krantenartikeltje over Twitter meegenomen en dat grondig met de klas doorgenomen. Het praktijkgedeelte bestond er uit dat leerling M. mij alles uitlegde over haar berichtenverkeer via het medium. Handig!
Nu heb ik weer iets nieuws ontdekt, via Thierelierelier (een twitterbekende) en via de Harderwijker Courant. Het blijkt mogelijk om via http://www.tenpages.com/ een boek uit te geven. Je zet minimaal tien pagina's van een manuscript op het internet en zoekt investeerders. Zo heeft de Harderwijkse Estelle van der Ploeg haar debuutroman Cappuccino & Milaan kunnen uitgeven. Thiery is bezig met Hotel Mama.

Ik schrijf graag en roep soms dapper: "Ik ga een boek schrijven!"Volgens de leerstijlentest van Kolb ben ik echter meer een denker dan een doener. Misschien ook meer een bezinner dan een beslisser. Waar moet het boek over gaan? Welk perspectief ga ik dan gebruiken? Hoe ga ik om met het begrip ruimte, tijd? Ach, misschien moet je zoiets gewoon doen! Het spreekt mij aan dat je moet beginnen met het schrijven van tien pagina's, dat is een mooi begin. Als de eerste pagina's af zijn, dan vermeld ik dat zeker op het weblog.
Eerst ga ik praktisch verder met het koken van een macaronisaus, zonder pakjes en zakjes. Als thuiswerkmoeder ben je immers een multitasker.  Het is een recept uit het boek "Koken met Karin". Tijdens het koken ga ik eens denken over een mooie opzet voor het boek.