Moeder berispt door schoolmeester wegens lekke band
Ieder gezin heeft een gebruikelijk ochtendritueel. Kinderen wakker maken, eten, schoenen zoeken, fietsen buiten zetten, vervolgens vertrekken de jongens naar school. Vandaag moest ik ook weg, om naar de leesmeisjes te gaan. Nu deed zich echter een enorm probleem voor: de band van zoon J. was zo lek als een mandje en juist vandaag was er fietsexamen!
Ik heb de garage overhoop gehaald om nog een reservefiets te pakken, maar deze mountainbike bleek nog veel te groot. Gisteren was de vader nog in de weer geweest met de fiets, hij had er een tweedehands nieuwe binnenband in gezet. Ik was namelijk naar drumles met de andere zoon, J. zat vrolijk achter "de comp". De jongen presteerde het om pas kwart over zes (na sluitingstijd dus) te melden dat zijn fietsband lek was en dat hij morgen fietsexamen zou hebben. Door het drukke weekend met allemaal feestjes was ik dat weer helemaal vergeten!
Ach, J haalde zijn schouders op en zei: "Ik loop wel naar school, ik mag vast een fiets lenen van iemand uit groep 8. " Eenvoudige oplossing, vind je niet? Maar dan ken je de strenge schoolmeester van onze zoon nog niet. Na het leesgroepje stond er een bericht op de voicemail van de meester, ik verstond het niet goed. Ik ben naar de basisschool geracet en heb voorzichtig aangeklopt bij de klas. Tja, dan ga je als moeder natuurlijk helemaal door de grond. Ik kreeg een standje van de meester! Het fietsexamen was al weken vooraf bekend, we hadden alle tijd om die fiets in orde te maken! Kon ik even in een kwartier een andere fiets regelen? Gelukkig hebben we een vriend die bij een ambachtelijk rijwielbedrijf werkt, bovendien wonen we in een dorp, ons kent ons. Ik heb snel gebeld naar de fietsenzaak en het probleem uitgelegd. Jongensfietsen waren niet te leen, maar als mijn zoon ook even op een meisjesfiets kon, was er misschien iets te regelen.
OK, kind achterop, ik fietste keihard naar de fietsenzaak. We mochten een prachtige roze-paarse tweedehands meidenfiets lenen! Onze vriend was niet in de zaak, maar de andere medewerker geloofde mij op mijn mooie bruine ogen. Momenteel fietst J. op dit voertuig door het dorp. Het fietsexamen is overigens niet moeilijk, er is niet eens een stoplicht in dit polderdorp! Ik moest vroeger nog door de Utrechtste binnenstad, dat is heel wat anders. Straks hoor ik of J. geslaagd is, dat moet nu haast wel.
Ik heb de garage overhoop gehaald om nog een reservefiets te pakken, maar deze mountainbike bleek nog veel te groot. Gisteren was de vader nog in de weer geweest met de fiets, hij had er een tweedehands nieuwe binnenband in gezet. Ik was namelijk naar drumles met de andere zoon, J. zat vrolijk achter "de comp". De jongen presteerde het om pas kwart over zes (na sluitingstijd dus) te melden dat zijn fietsband lek was en dat hij morgen fietsexamen zou hebben. Door het drukke weekend met allemaal feestjes was ik dat weer helemaal vergeten!
Ach, J haalde zijn schouders op en zei: "Ik loop wel naar school, ik mag vast een fiets lenen van iemand uit groep 8. " Eenvoudige oplossing, vind je niet? Maar dan ken je de strenge schoolmeester van onze zoon nog niet. Na het leesgroepje stond er een bericht op de voicemail van de meester, ik verstond het niet goed. Ik ben naar de basisschool geracet en heb voorzichtig aangeklopt bij de klas. Tja, dan ga je als moeder natuurlijk helemaal door de grond. Ik kreeg een standje van de meester! Het fietsexamen was al weken vooraf bekend, we hadden alle tijd om die fiets in orde te maken! Kon ik even in een kwartier een andere fiets regelen? Gelukkig hebben we een vriend die bij een ambachtelijk rijwielbedrijf werkt, bovendien wonen we in een dorp, ons kent ons. Ik heb snel gebeld naar de fietsenzaak en het probleem uitgelegd. Jongensfietsen waren niet te leen, maar als mijn zoon ook even op een meisjesfiets kon, was er misschien iets te regelen.
OK, kind achterop, ik fietste keihard naar de fietsenzaak. We mochten een prachtige roze-paarse tweedehands meidenfiets lenen! Onze vriend was niet in de zaak, maar de andere medewerker geloofde mij op mijn mooie bruine ogen. Momenteel fietst J. op dit voertuig door het dorp. Het fietsexamen is overigens niet moeilijk, er is niet eens een stoplicht in dit polderdorp! Ik moest vroeger nog door de Utrechtste binnenstad, dat is heel wat anders. Straks hoor ik of J. geslaagd is, dat moet nu haast wel.
Reacties
Een reactie posten